Na een poging om met de kinderen Thandranang Goemba te bereiken op 3270 meter hoogte (net iets teveel gevraagd van de kids vanwege de erg stijle klim) zijn we in de stad naar de finish van enkele deelnemers aan de “Tour of de Dragon” gaan kijken. Op de website (www.tourofthedragon.com) lees je dat deze mountain bike race wordt benoemd als de “toughest one day mountain bike race” ter wereld. In ieder geval pittig en alleen al vanwege het prachtig landschap waar je als deelnemer doorheen komt de moeite waard! Het is een tocht van 268 km waarbij vier keer een pas varierend van 1200 tot 3400 meter hoogte moet worden genomen. De staat waarin de wegen verkeren waar de deelnemers overheen moeten is ook niet al te best. De race begint in Bhumtang en eindigt in Thimphu. Ongeveer de helft haalt het. Vorig jaar deed de winnaar er 11 uur en 13 minuten over. Dit jaar was de oudste deelnemer (63 jaar!) een Nederlander, Piet van Der Poel. Hij is een bekende in Bhutan en kent het land als zijn broekzak. Hij heeft ook het boek “Mild and Mad day hikes around Thimphu” geschreven.
Auteur: chbollen
Candystore
Foto
Vanwege een aanhoudende infectie aan zijn luchtwegen moest Charles laatst toch echt op zoek naar een dokter. Dan kom je hier al snel terecht in het ziekenhuis van Thimphu (huisartsen zoals wij die kennen heb je hier niet). Vervolgens met een recept voor antibiotica naar de apotheek, ook in het ziekenhuis gevestigd. Dat leverde leuke plaatjes op. Geen doosjes met uitgebreide bijsluiters zoals wij dat in Nederland kennen…neen: gewoon een man met een witte jas achter “-tig” potten gevuld met kleurrijke, vrolijke pilletjes in alle soorten en maten. Een beetje van dit…een beetje van dat…misschien ook nog wat van zus…dat doen we dus zo hier in Bhutan! Ik vel nog even geen oordeel over wat nu beter is. In ieder geval scheelt het een hoop verpakkingsmateriaal!
Een nachtje slapen in Gangtey Palace, Paro
Foto
Omdat we niet zeker wisten hoe de tocht naar Tijgersnest (en weer terug) zou verlopen hadden we voor alle zekerheid een nachtje in een hotel geboekt. Een goede beslissing. Onze vrienden Wynand en Marloes waren al een dag eerder aangekomen. Het hotel had een leuke sfeer en we konden genieten van een mooi uitzicht op de Dzong van Paro, waar we ook nog een bezoekje aan gebracht hebben op zondag. Niets is fijner dan na een grote inspanning te kunnen genieten van een lekker glas bier en simpel wat nootjes. We dachten dat we geen goed glas wijn konden krijgen…en toen zag Charles op het tafeltje van zijn Thaise buurman een fles Sauvignon Blanc (uit Australie) staan…. 🙂 een praatje was snel gemaakt “where a you from…Oh I love Amsterdam…nice meeting you Bye bye en vervolgens….you can finish my bottle of wine…” Charles en Wynand lang niet zo blij zien kijken!
Oh ja, we werden ook nog getrakteerd op folkloristische dans en zang…
Taktshang Goemba (Tiger’s Nest Monastery)
Foto
Tijdens het laatste weekend van augustus was het dan eindelijk zover: we hebben de tocht naar het Tijgersnest gemaakt. Het stond bovenaan onze “bucket list” van dingen die we zeker willen doen nu we in Bhutan zijn. We zijn verschrikkelijk trots op Raf, Fien en Kaat die de hele tocht uitgelopen hebben. Een flinke klim naar boven en vervolgens, met aardig wat uren in de benen, een pittige afdaling. In totaal hebben we 5 uur gelopen. We hadden prachtig weer. Echt geluk gehad. Een wondermooie ervaring, terecht zien velen Taktshang Goemba als een wereldwonder. Ik denk dat we eind november nog een keer gaan.
Kira en Gho
Foto
Vorig weekend zijn we met de kinderen een kira voor Maaike en de meisjes en een gho voor Charles en Raf gaan kopen. Bij thuiskomst kon Fien het niet laten om haar nieuwe kira aan haar vriendinnetje Tshering te showen. Het vergt best wel veel oefening om deze traditionele kledij op de juiste manier aan te doen (veel plooi en vouwwerk). Gelukkig kon Tshering Fien een helpende hand bieden. De kinderen hier in Bhutan dragen deze kledij van jongs af aan verplicht naar school. In oktober, tijdens de Thimphu Tsechu ( feest in Thimphu ter ere van Guru Rinpoche), en in november (wanneer de huidige koning een bezoek aan RTC brengt) zullen wij onze kira en gho dragen.
Met de hand geweven en geborduurde Kira’s (vaak van zijde) kosten echt een kapitaal (lees: zijn onbetaalbaar); daarom hebben wij gewone katoenen “machine made” versies.
Een officieel “staatsieportret” volgt nog 🙂
His holiness Dilgo khyentse Yangsi Rinpoche visits RTC
Foto
Op woensdag 20 augustus 2014 heeft Dilgo Khyentse Yangsi Rinpoche RTC bezocht. Hij is de reincarnatie van Dilgo Khyentse Rinpoche die in 1991 overleden is op de leeftijd van 81 jaar. Voorafgaand aan zijn ruim twee uur durende monoloog (en aansluitend de beantwoording van vragen uit de zaal) heeft hij eerst diverse ruimtes van RTC gezegend door overal rijst rond te strooien en flink wat incense te gebruiken. Het gebeuren had wel iets mystieks. Charles had het genoegen om daarna de lezing bij te wonen (Maaike was aan de beurt om de kinderen van school op te halen). Uit de lezing bleek in de kern dat het Boeddhisme in Bhutan eenzelfde ontwikkeling doormaakt als het Katholicisme in Nederland. De plezierige tradities worden in stand gehouden maar verder heeft met name de jonge generatie weinig op met het uitdragen en het beleven van het Boeddhisme. Voor meer informatie over zijn bezoek aan RTC kun je ook kijken op de facebook pagina (;-) van deze Rinpoche (https://www.facebook.com/pages/Dilgo-Khyentse-Yangsi-Rinpoche).
The Wizard of Oz
Foto
Deze week kregen de kinderen onderstaande briefjes mee naar huis. In de derde week van oktober presenteren alle kinderen van het schooltje van Rosemary de musical “The Wizard of Oz”. Een rol met veel tekst hebben die van ons waarschijnlijk niet ;-). De ouders worden vriendelijk verzocht om inspiratie op te doen voor de kostuums van de kinderen die we zelf moeten maken….(of laten maken???). Raf is een “fighting tree” en Fien en Kaat zijn “Munchkins”. Tezijnertijd plaatsen we uiteraard oook foto’s van de voorstelling!
Buddha Dordenma
Foto
Laatst zijn we een op zondagmiddag even naar een enorm 50 meter hoog beeld van Buddha gaan kijken. Het beeld markeert de ingang van de Thimphu vallei. Vanaf hier heb je ook mooie vergezichten over Thimphu. Wij vinden het inmense project (nog in aanbouw) niet passen bij het Bhutan zoals wij dat tot nu toe hebben leren kennen.
Doceren is een vak apart….
Foto
Poehoe, dat valt nog niet mee. De materie beheersen is één, maar de kennis overdragen op een groep van 42 Bhutanen is andere koek. We hebben nu twee volle weken gedoceerd (na een zeer intensieve introductieweek) en er gaat héél veel tijd zitten in de voorbereiding. Ieder lesuur sta je weer voor de groep en moet je weten wat je gaat doen (theorie overbrengen, filmpjes tonen, groepsopdrachten uitdelen, assignments uitleggen, etc.). Voor Maaike is het een extra handicap dat Bhutaans Contract Law niet haar specialiteit is ;-). Voor ons alletwee geldt dat er geen draaiboek klaarligt, en de modules van scratch moeten worden opgebouwd. Het lesgeven vergt ons zoveel energie dat we het bijna nog drukker hebben dan in Maastricht! Met de derde lesweek in het verschiet beginnen we er wel een ritme in te vinden én het lukt ons om de weekends helemaal vrij te houden.
Daar komt bij dat veel studenten slecht verstaanbaar zijn (ze zijn verlegen en spreken zacht; hun Engels heeft een nog sterker accent dan dat van Indiers) en er is een groot niveauverschil binnen de groep (sommigen zijn echt pienter, mondig, en gemotiveerd, maar een groot deel kan niet hoofrekenen, heeft geen idee waarom ze hier studeren, en snapt de eenvoudigste economische/juridische definities niet).
Maar Maaike en ik zijn allebei goed gemotiveerd om onze studenten zoveel mogelijk kennis én vaardigheden bij te brengen. Het is apart hoe snel je je verantwoordelijk voelt voor deze ‘kinderen’. We verrijken het onderwijs met PGO elementen en laten alle studenten meerdere presentaties geven. Al met al is het voor ons een enorm leerzame ervaring, ook al bevinden we ons ver uit onze comfort zone.
We hebben nog geen foto’s in de klas genomen maar onderstaande kiekjes geven de sfeer op RTC redelijk goed weer. Alle studenten dragen verplicht de traditionele Gho (mannen) of Kira (vrouwen).
Dagelijkse routine
Foto
Een verhaaltje voor het slapen gaan, een goodnight hug en de deur op een kiertje…die rituelen blijven overal hetzelfde. Raf, Fien en Kaat slapen met z’n drietjes op een kamertje. De meiden gaan eerst naar bed en Raf kan ondertussen nog even rustig beneden wat lezen. We hebben geen televisie of andere afleiding en dat blijkt kennelijk nu na twee weken voor Raf voldoende reden te zijn om een bijzondere interesse voor lezen aan de dag te leggen (mama & papa zijn daar erg blij mee!). Beetje muziek op de achtergrond van Keith Jarrett en Raf die rustig aan het lezen is, daar kun je heel happy van worden. Het spelen van een kaartspelletje na het eten (kwartetten is nu favoriet…) sluipt er ook zomaar opeens in.
Even een reality-check: het leven is hier nog steeds aanpassen! Geen drinkwater (het water moet eerste gekookt worden en daarna door de filter), de kinderen moeten met de schoolbus/auto naar school gebracht worden (dat is in Maastricht toch veel fijner…dat alles met de fiets kan), het lesgeven (maar dat is nog een apart berichtje waard…), elke dag (!) rijst en groenten, geen brood en vooralsnog geen vlees (onze carnivoor Raf heeft daar veel moeite mee).
Tango Goemba
Foto
Na een eerste week lesgeven hadden we de behoefte om met het hele gezin te genieten van een mooie tocht. Op zondag 10 augustus hebben we samen met de kinderen een leuke, makkelijke wandeling gemaakt naar Tango Goemba (klim van 280 meter). Dit ten Noorden van Thimphu gelegen klooster doet nog steeds dienst als universiteit voor Boeddhistische monniken. Deze wandeling was heel andere koek dus dan de hike van Charles de dag van tevoren. De foto’s spreken voor zich!
Pumala – Phajodhing
Foto
Zaterdag een dag vrij gekregen van Maaike :-). Samen met Wynand en 4 anderen de eerste ‘wilde’ hike gemaakt. In onze nieuwe auto om 6:50 weggereden vanaf RTC om uiteindelijk rond 7:45 vanaf Kevin’s woning (hoogte 2600 meter) te vertrekken. Ik was duidelijk het minst fit van het gezelschap. De eerste vijf uur dwars door de ‘jungle’ geploeterd (samen met Kevin; de anderen waren we kwijtgeraakt) om uiteindelijk op 3720 meter het beoogde rif te vinden. Prachtig uitzicht. Doorgelopen naar een top op 4000 meter om daarna af te dalen tot de Zoo van Thimphu. We hadden gelukkig de hele dag droog weer; deze tocht van 9u15 was voor mij al loodzwaar zonder een natte moesson op mijn hoofd… Ook het lopen op deze hoogte viel me zwaarder dan 15 jaar geleden. Maar goed, achteraf voelt het altijd goed en een warme douche doet wonderen.
Sunday market
Foto
Anders dan de naam doet vermoeden is deze market de hele week open, maar het verse spul komt op donderdag binnen en het is raadzaam om op vrijdag en zaterdag de nieuwe voorraad in huis te halen. Het boodschappen doen is voor ons wel nog even wennen….je moet van hot naar haar om alles te kopen (en als je nog geen autootje hebt en alles met een taxi moet doen, dan is dat best omslachtig!). Er zijn wel een paar kleine supermarktjes, waar vooral expats en de rijkere Bhutanen komen…maar de prijzen zijn er ook naar: producten zijn hetzelfde als in Nederland geprijsd of soms zelfs nog duurder en dat hebben wij er, met ons lokale salaris, niet voor over. Dus we struinen regelmatig de lokale Sunday market af!
Susma
Foto
Om het leven hier een beetje makkelijker te maken hebben we sinds vandaag een hulp en haar naam is Susma. We zijn heel erg blij met haar: ze houdt ons huisje schoon en bovendien is ze onze chef de cuisine; ze kookt 3 of 4 dagen per week voor ons. Vandaag hadden we de primeur en eerlijk is eerlijk: het was heerlijk! Alle bordjes leeg en heel tevreden kids. We moeten wel zorgen voor een opstapje in de keuken (dat laten we maken bij de lokale meubelmaker hier op RTC), want ze kan vanwege haar lengte amper in de pannen kijken!
Bhutan door de ogen van Kaat
Foto
Kaat’s eerste indrukken van Bhutan:
* het is leuk dat er zoveel honden vrij rondlopen en dat ik de hond op school mag aaien;
* ik heb een nieuw vriendinnetje op school en ik noem haar “Febe”;
* het is gek dat we geen autogordels hebben/gebruiken in de taxi’s (nb. max snelheid op de snelweg is 50 km/u :-));
* iedereen wil mij knuffelen;
* soms zitten mensen aan de kant van de weg beestjes uit elkaars haar te halen…
Bhutan door de ogen van Fien
Foto
Fien’s eerste indrukken van Bhutan:
* we hebben hier geen eigen wasmachine;
* het stuur van de auto’s zit aan de andere kant;
* we eten hier lekker veel rijst;
* er hangen zoveel vlaggetjes in de bergen;
* het is leuk dat we hier zo lekker buiten kunnen spelen;
* het is gek dat ik bij Kaat in de klas zit;
* er zijn zoveel vlinders!
Bhutan door de ogen van Raf
Foto
Raf’s eerste indrukken van Bhutan:
* de steigers bij de huizen (in constructie) zijn van bamboe gemaakt;
* van rondrennen raak je hier sneller buiten adem;
* je ziet hier zoveel leuke vogeltjes;
* er lopen koeien op de snelweg (zijn hier overigens niet heilig…);
* er zijn nergens stoplichten en auto’s stoppen niet als je wilt oversteken.
Eerste schooldag Goenkha-Pangna School
Foto
Nog maar net klaar met het schooljaar in Nederland en de kinderen mogen na twee weken “vakantie” alweer naar school in Thimphu. Ze hebben les van maandag tot en met donderdag dagelijks van 08:30 tot 15:00 uur en op vrijdag van 08:30 tot 12:00. Op vrijdag koken alle kinderen samen. Het schooltje telt 29 leerlingen en die zijn naar leeftijd verdeeld over drie groepen. Voor deze 29 kinderen zijn er vijf juffen. Ongeveer de helft van de leerlingen hebben de Bhutanese nationaliteit en de rest komt van over de hele wereld. Ze gaan er meteen flink tegenaan: ze hebben alledrie huiswerk meegekregen. De kinderen zijn enthousiast dus wij ook!
Eerste hike naar Wangditse Goemba
Foto
Omdat voor Raf het avontuur in Bhutan volgens hem pas echt zou beginnen met een hike, hebben we vandaag een mooie wandeling gemaakt waarbij we een prachtig zicht hadden op de stad Thimphu. We waren samen met onze vrienden Wynand en Marloes en hun twee kinderen Luuk en Siri. Ondanks het regenseizoen hadden we vandaag prachtig weer.
Van Maastricht naar Thimphu…
Foto
Na een vermoeiende reis van vanaf Maastricht, via Sittard, Amsterdam, New Delhi en Kathmandu kwamen we dan eindelijk aan in Paro (kinderen hebben af en toe wel nog wat kunnen slapen op de luchthaven Indira Ghandi in New Delhi en tijdens de vlucht van New Delhi naar Kathmandu). Na een slingerende autorit van ruim een uur kwamen we aan op onze voorlopige eindbestemming: de campus van The Royal Thimphu College.
Royal Thimphu College
Foto
Om in de stemming te komen enkele foto’s van de campus waar we komend half jaar gaan werken en (in ieder geval de eerste weken) gaan wonen.
Het schijnt dat de collegezalen hier geen verwarming hebben. Ben benieuwd wat voor plaatjes dat oplevert, alle studenten met de winterjas aan achter de collegebanken…
Cultuur en Religie
Duik met ons onder in de kleurrijke tradities van Bhutan en de Bhutanen.
Milde en Wilde Hikes
Volg onze trek- en wandeltochten door het ruige en adembenemende achterland van Thimphu.