Een verhaaltje voor het slapen gaan, een goodnight hug en de deur op een kiertje…die rituelen blijven overal hetzelfde. Raf, Fien en Kaat slapen met z’n drietjes op een kamertje. De meiden gaan eerst naar bed en Raf kan ondertussen nog even rustig beneden wat lezen. We hebben geen televisie of andere afleiding en dat blijkt kennelijk nu na twee weken voor Raf voldoende reden te zijn om een bijzondere interesse voor lezen aan de dag te leggen (mama & papa zijn daar erg blij mee!). Beetje muziek op de achtergrond van Keith Jarrett en Raf die rustig aan het lezen is, daar kun je heel happy van worden. Het spelen van een kaartspelletje na het eten (kwartetten is nu favoriet…) sluipt er ook zomaar opeens in.
Even een reality-check: het leven is hier nog steeds aanpassen! Geen drinkwater (het water moet eerste gekookt worden en daarna door de filter), de kinderen moeten met de schoolbus/auto naar school gebracht worden (dat is in Maastricht toch veel fijner…dat alles met de fiets kan), het lesgeven (maar dat is nog een apart berichtje waard…), elke dag (!) rijst en groenten, geen brood en vooralsnog geen vlees (onze carnivoor Raf heeft daar veel moeite mee).