Vanwege een aanhoudende infectie aan zijn luchtwegen moest Charles laatst toch echt op zoek naar een dokter. Dan kom je hier al snel terecht in het ziekenhuis van Thimphu (huisartsen zoals wij die kennen heb je hier niet). Vervolgens met een recept voor antibiotica naar de apotheek, ook in het ziekenhuis gevestigd. Dat leverde leuke plaatjes op. Geen doosjes met uitgebreide bijsluiters zoals wij dat in Nederland kennen…neen: gewoon een man met een witte jas achter “-tig” potten gevuld met kleurrijke, vrolijke pilletjes in alle soorten en maten. Een beetje van dit…een beetje van dat…misschien ook nog wat van zus…dat doen we dus zo hier in Bhutan! Ik vel nog even geen oordeel over wat nu beter is. In ieder geval scheelt het een hoop verpakkingsmateriaal!